Docent kunstvakken Maria Hovius hield zoveel ballen in de lucht dat ze tijdens de lockdown – toen alles ineens online ging – een beetje vastliep. Ze besloot het Loopbaanoriëntatietraject te gaan volgen.
Naam Maria Hovius (34), docent kunstvakken op het Metis Montessori Lyceum en op het Montessori Lyceum Oostpoort
In het onderwijs sinds 2015
Geeft les in Kunst en Beeldende Vorming, Kunst & Cultuur, Culturele Kunstzinnige Vorming en Kunst Algemeen
Is naast docent ook mentor, stagebegeleider en sectievoorzitter kunstvakken
Je bewust worden van je groeimogelijkheden…
“Ik ben een beetje een kind in een snoepwinkel, lesgeven is niet alleen mijn werk, maar ook mijn hobby. Maar omdat ik vakken geef die leerlingen maar één uur in de week krijgen, heb ik wel een heel vol pakket: twee scholen met elk veertien klassen, met huiswerk, mailen, vergaderen en alles wat erbij komt. Toen alles bij de lockdown online ging, liep ik toch een beetje vast en was voor mij duidelijk dat ik me moest gaan specialiseren en meer structuur moest gaan aanbrengen.”
Je ontwikkelen dankzij het traject…
“Je hebt docenten die twintig jaar Frans geven op dezelfde school en daar supertevreden mee zijn, maar zo zit ik niet in elkaar. Ik ben een hysterisch manusje van alles, er zijn wel 100.000 dingen die ik leuk vind. Het loopbaanoriëntatietraject was vooral één groot onderzoekstraject met mezelf, ik heb vooral geleerd om keuzes te maken in wat ik doe.”
Samen optrekken met je collega’s…
“Ik zat in een buddygroep met twee andere docenten, we waren vanaf het begin heel open naar elkaar toe. Het ging over smoezen die je gebruikt om iets wel of niet te gaan doen, een nieuw iemand prikt dat heel snel door. Dat is heel confronterend, maar ik heb daardoor ook heel veel geleerd over mezelf. Ik durf ook te zeggen dat mijn buddy’s en ik elkaar heel goed kennen.”
Opgedane kennis en inzichten delen op school…
“Ik heb de cursus al een paar keer aangeraden, veel collega’s zeggen: O, wat is dat? Kun je me dat doorsturen? En met mijn twee buddy’s heb ik al drie keer afgesproken, dat zijn vaak heel diepe gesprekken. Dan vertel ik over dingen op het werk, positief en negatief. Anderen reflecteren dan, dat zijn vaak ongefilterde reacties. Maar het gaat ook geregeld over privésituaties, dat is een extra laag in onze vriendschap.”
Bijdragen aan de onderwijsontwikkeling…
“Oostpoort was een vmbo met veel internationale schakelklassen. Slimme leerlingen konden dus niet binnen de school doorstromen naar de havo. Samen met drie collega’s heb ik het hele havo-traject op papier gezet. Nu dat in de praktijk wordt uitgevoerd wil ik daar uiteraard graag bijblijven. Dat ga ik in ieder geval nog één jaar doen.”
Nieuwe wegen zien voor jezelf…
“Ik kijk nog geregeld in het werkboekje en soms ook naar de huiswerkopdrachten. Die gaven het meeste resultaat in mijn streven naar structuur. Ik heb besloten om niet meer in alle klassen les te geven. Ik ga vooral de bovenbouw doen, ik wil me ook gaan specialiseren in eindexamenvakken. En ik ga op twee scholen hetzelfde vak geven, Culturele en Kunstzinnige Vorming. Maar ik pak nog wel één klas uit de onderbouw. En dan met die leerlingen meestromen naar het eindexamen, dat vind ik mooi.”