Schoolleidersnetwerk/expeditie: Uitwisseling van ervaringen met andere directeuren heeft ongelofelijk veel meerwaarde
Aan het woord: Liselore Knigge, directeur Maas en Waal basisschool, Rivierenbuurt
Datum interview: 17 juni 2022
Sinds ruim twee jaar is Liselore Knigge directeur van de Maas en Waalschool. Een Montessorischool in hartje Rivierenbuurt, met ruim 300 leerlingen. Achter het hek aan de Uiterwaardenstraat gaat een onvermoede groene wereld schuil – een bijzonder schoolplein verstopt achter de bebouwing. Kinderen van de Maas en Waal school worden met nadruk opgevoed met de natuur, de omgeving om hen heen. Schooldirecteur zijn is meer dan eens een solitaire bezigheid. Om die reden deed Liselore mee aan het schoolleidersnetwerk. Uitwisseling van ervaringen met andere directeuren heeft ongelofelijk veel meerwaarde, vindt zij. Lees hier haar verhaal.
Ik heb voor ik hier kwam werken de pabo gedaan en de toneelschool afgerond. Door culturele bezuinigingen was het moeilijk om in die richting aan het werk te gaan. Ik besloot verder te gaan in het onderwijs. Mijn LIO-stage deed ik op deze school – ik vond het hier meteen al heel leuk! Ik stond een tijdje voor de klas, en werd daarnaast MT-lid. Dat smaakte naar meer. Ik begon met een opleiding tot schoolleider. Niet lang daarna was duidelijk dat onze zittende directeur zou vertrekken, en besloot ik te solliciteren.
Directeur in crisistijd
Dat kun je wel zeggen ja. In januari 2020 begon ik enthousiast aan mijn nieuwe baan. Vervolgens konden we in maart 2020 dicht. De afgelopen twee jaar ben ik vooral crisismanager geweest – al had ik daar natuurlijk niet op gesolliciteerd. Ik heb de luxe dat ik een behoorlijk constant en enthousiast en welwillend team heb – een luxe in deze tijd. Juist daarom ebben we het ook de afgelopen twee jaar gered. We hebben al onze creativiteit uit de kast gehaald om een veelheid aan problemen het hoofd te bieden. Je moet echt ongelofelijk veel passie voor dit vak hebben, anders red je het niet! De afgelopen tijd heeft bij iedereen zijn tol geëist. En dat zijn we langzaamaan aan het herstellen. De afgelopen twee jaar was ik niet de directeur die ik graag wil zijn! Kinderen naar huis sturen. Voor corona was dat ondenkbaar. Ik heb de afgelopen jaren geleerd dat keuzes maken soms onvermijdelijk is. Ons team is ons kapitaal. Dus moet ik grenzen stellen.
Schoolleidersnetwerk
Ik was voor corona gestart met de Kweekvijver (opleiding voor schoolleiders via de Federatie). Het was dus logisch dat ik daar mee doorging. Wat later sloot ik me aan bij het Schoolleidersnetwerk. Ik vond het heel belangrijk om daar aan mee te doen. Met anderen kritische gesprekken voeren over het vak. De collega-scholen van mijn eigen bestuur ken ik redelijk goed. Maar het is juist erg goed om uit die bubbel te komen, ook met heel andere mensen het gesprek aan te gaan. Schooldirecteuren met andere populaties onder hun hoede dan op deze school bijvoorbeeld. Scholen met soms andere uitdagingen. Maar ook vaak dezelfde als bij ons. Momenten van herkenning…..
Expeditie
Ja, we gingen ook echt erop uit. Niet alleen naar andere scholen, maar ook naar bedrijven. Heel verfrissend om in een heel andere wereld te stappen, andere dilemma’s in bedrijfsvoering voorbij te zien komen, de oplossingen die daarvoor bedacht worden in een heel andere tak van sport. Soms zijn die oplossingen overigens zeer bruikbaar in het onderwijs, zag ik! Hoe er in een bedrijf met sollicitanten werd omgegaan, bijvoorbeeld. Eén bedrijf had haar werkprocessen prachtig gevisualiseerd in een praatplaat, waarin duidelijk hun visie in naar voren kwam. Dat leek heel goed te werken! In de praktijk heb ik een hoop slimme en kleine interventies van dichtbij gezien, die ons het leven op school ook gemakkelijker kunnen maken.
Blijf jezelf ontwikkelen
Voor iedereen goed, welk vak je ook uitoefent. Het onderwijs is een grote beroepsgroep, we zijn met velen. Je hoeft niet altijd voor jouw school opnieuw het wiel uit te vinden, al zijn wij als schooldirecteuren soms geneigd dat wel te doen. Kijk naar hoe anderen dat aanpakken! In een sfeer van onderlinge saamhorigheid heb ik de afgelopen periode veel geleerd van mijn collega-directeuren, zonder het altijd met elkaar eens te zijn. Dat maakte onze terugkoppelingen na onze werkbezoeken ook zo waardevol: Wat heb jij gezien? Wat zag ik? Soms zagen we totaal verschillende dingen! Dat was echt interessant.
Een vervolg?
Ja, we zijn wel van plan een doorstart te maken met deze groep. We vonden het allen heel waardevol. Ik hoop ook dat daar nu meer ruimte voor komt. Ik hoef hopelijk geen noodroosters meer te maken. Ik hoop dat de feestjes en de eindejaar musicals weer door kunnen gaan. Leuke extra’s voor ons team. In tijden van lerarentekort kun je niet genoeg investeren in jouw mensen. Datzelfde geldt overigens ook voor goede schoolleiders, want ook die zijn schaars. Misschien juist zij hebben trajecten als deze nodig!